Хэзээ нэгэн цагт бусад хүмүүс, тэр тусмаа гэр бүлийн тань хэн нэгэн, магадгүй хань ижил тань өөрийг тань ойлгохгүй, хэрэггүй муухай үгсийг, сайхан сэтгэлрүү тань цацах үе тохиолдоно. Ихэнх хүмүүсийн хувьд, тийм явдал тохиолдоход сэтгэлээр унах, гомдох, гуних, гутрах асуудлууд үүсдэг. Харин эрхэм та, сэтгэлийн дээрх муу үзэгдлүүдэд боломж бүү өгөөрэй. Учир нь таны сэтгэл ямар байх вэ? гэдгийг эцсийн дүндээ, та л шийднэ шүү дээ. Өөр бусад таныг гомдоох зүйл хийсэн хэдий ч, та гуниснаараа өөрөө өөрийгөө бас давхар гомдоож, гундааж байна гэсэн үг. Тиймээс бусад хүмүүс итгэдэггүй л юм байгаа биз, харин өөрөө өөртөө ямагт итгэж, өөрөө өөрийгөө ямагт хайрлан хүндэтгэж явах үүднээс гомдол, харуусал, гуниг гутрал гэх мэт муухай сэтгэл хөдлөлүүдийг үл оруулан, хайр, итгэл, хүсэл, мөрөөдөл, зорилго, тэмүүлэл гэх зэрэг сайхан зүйлсээр л сэтгэлээ хөглөцгөөе.
Яг одоо, надад энэ асуудал тулгарсан байна. Гэвч, би гуниагүй... Учир нь, тэд намайг ойлгох түвшинд хүрээгүй өчүүхэн амьтад, харин би тэдний тэнэг араншинг уучилж чадахуйц ухаантай хүн. Тиймээс л тэднийг уучлаад, өөрийнхөө энергийг зөвхөн хэрэгтэй зүйлдээ зарцуулан, яаралгүй чухал ажилдаа үнэт цагаа зориулан, хичээнгүйлэн ажиллаж байна. Өдөр хоног ямар хурдан өнгөрдөг билээ? Түүнийг мэдсээр байж гуниг гутралд автан, үнэт цагаа хоосон, үр ашиггүй өнгөрүүлнэ гэдэг бол зорилгогүй, зүтгэлгүй хүмүүсийн хийдэг зүйл болохоос зорилготой, хүсэл тэмүүлэлтэй хүний хийдэг зүйл биш. Тиймээс миний сэтгэлрүү ус цацсан ч, цацсан усыг нь шиврээ бороо мэт баяртайгаар хүлээн авах сэтгэлийн тэнхээтэй ухаан надад байна. Миний гэгээн сэтгэлийн хилрүү хэн ч үл нэвтэрч чаднам.
Saturday, February 6, 2010
Subscribe to:
Posts (Atom)